NATIONALISMOU

Kentañ tra : na zisoñjit ket ez eo yezhoù ha sevenadurioù disheñvel o reiñ sterioù disheñvel d’an termen-mañ, evel ma ra ar ger « vroad ».
Ar « vroad » evit un saozneger, evit un gall hag evit un brezhonegour n’eus ket heñvel.

Hini ebet, koulskoude, n’eus heb gouel da gevredigezh.

« Nèyeshonn », lavaret e saozneg, a dalv da elfenn sevenadurel, evel ar « Broad » brezhonek, met ivez evel gwel gallek an ofisializ.

Ar C’hallaoued o deus un diskours ofisiel, met ivez ur santimant hiniennel hag hollek disheñvel bras, a zeu da vezañ anat er gaozeadennoù hag er c’hendivizoù.
An ofisiel en em ziazeza war ur sell keodedel ha unvires, ma vez un vroad stag ouzh ur Stad ha dre ur Stad hepken. Ar pezh a liamm d’an ethnosevenadurel, ar yezh c’hall dreist-holl, a zeu en-dro er gaozeadennoù prevez pe foran, hep evezh an dud oc’h enrollañ o dezerc’hañ an natur gwerc’hek : am eus klevet mil gwech war leurennoù skinwel tud a live uhel o tistreiñ d’ar bara hag « hon » yezh vroadel, hep o reiñ o anv dre vras war ar gwelenneth etre ar sevenadurioù. Setu, kevrennek eo deuet da vezañ kement ma vez kuzhet an aviz-se d’an ifern !

Bez’ ez eus un hypokrisie vras gant ar Gallaoued evit en em veskañ en ur ger universalour evit gwaskañ gant startijenn ar sevenadur, ar brederouriezh, eus ar re bet conkeret dre ma oant izeloc’h e nerzh. Pa vez degemeret ha anavezet ar c’honkerioù-se gant ar gumuniezh etrebroadel, e vez digoret ur chomlec’h evit kaout un doujañs dereat en o sell evit ar bobl. Ar « stad a ren » ne vern ar vro, a reno anezho war anv an denelezh. Ar c’hulturennoù-se zo an hollved hag ar c’hlañv. N’eo ket galloudoù ar stad-se. Doujañ deoc’h krenn da aotre ar rummadoù, o c’houzañv dindan ar c’hraou e raok mont e roudoù ar stourm. Met ar kendivizoù etrebroadel zo gwaskerez o kement amzer gant ar stad. An holl vez graet evit krouiñ feulster.
Pet tra a vez en ur c’harnel madou ?

Ar ger « broadelour » a chomo bepred kenvleuz.
Pevare penn pe ket, skrivañ ISME e-kichen NATIONAL, ha gant ar c’hrignolioù da vezañ ar gwerth holl krouet evit an Douar.

dindan ar gwrizioù ar ger-mañ, e vez merzet un dra spontus pa vez implijet gant ur vroad galloudus. Rak se eo heñvel ouzh ur c’hoant evit muioc’h a c’halloud, da lavaret eo ar gwanadur pe an diskar eus pep tra a fiñv en-dro dezhañ, pe zoken e-barzh e diabarzh…
Setu ar 100% eus ar broadelouriezh, evel ar re zreistlidet gant ar galloud hag o deus un ego a 100% ivez.

Penaos e c’hell ar diouer a ster kondaoniñ ar bobloù bihan oc’h arvar d’en em goll da implij ar memes ger evit diskoachañ o stourm evit o bevañ!
Ur memez ger evit ur « broadelouriezh » difaezhus ha broadelouriezh efedus. Ret eo bezañ gouiziek war ar liveoù hag ar c’heñverioù evit kompren ez eo ret d’ur minorité vroadel eveldomp-ni, Breiziz, n’hellomp ket tremen hep ur « broadelouriezh », minimum dibadus, evel ma rank un hinienn kaout an ego minimum evit chom hep mont da get. An ego da 1% ouzh an ego da 100%, ar broadelouriezh da 1% ouzh ar broadelouriezh da 100%. Ar cheñchamant a live a zegas ur cheñchamant a natur.
Er galleg dreist-holl, ne sikour ket ar yezh-se en holl dachennioù-mañ.
E lec’h ober gant «patriotisme»? Bevezhet e chomfe gant an tu bernel…
Heureusement, hon eus ar MATRIOTISME breton. Ar «patrie» a zo e-giz-se evidomp ar MAMMVRO (ar vro-mamm).

Evel m’eo bet anavezet gant kevredigezh c’hall ha re all, ur wech bennak, n’e oant ket ar tud a livioù louarned, ha pelloc’h war-lerc’h (ur pechoù dindan live izeloc’h) e oa bet merzet ne oa ket yezh Breizh ur rannyezh, perak ne c’hellfemp ket gortoz kemmoù all (a-drugarez d’ar levezon saoz-amerikan?) ha ma talvezfe anavezout ur wirionez splann (abaoe 80 vloaz e c’hortozan c’hoazh an arguzen enep): Ni Bretoned a zo ur bobl, Breizh n’eo ket ur stad-vroad, met ur vro hep stad hag eta ur vroad ispisial (anavezet en tu all d’ar frammoù gall, koulskoude nebeut m’en deus sikour).
Ur interest egoista ha fazius eo an hini a laka da c’houzañv betek bremañ ar nac’h-se ken splann.

An instinkt a warez breizhat a c’hell a-benn, evel m’hon eus spi, da dremen dreist ha da adtapout amant hor c’hengalloud kollet abaoe 1532, ar pemp departamant adunvanet, evit ur Breizh galloudusoc’h, a-ratozh en he armerzh hag en he c’hevredigezh. Ha daoust ha gouzañv a rankfe Frañs gant an nerzh emdroadel eus ur Vreizh flour e tu ar C’hornôg?

Pebezh chañs ra ma vo skoret ac’hanomp ouzh follentezh an EGOS reuzius hag eus ar BROADELOURIACHADUR SUPREMISTE, evit ma c’hello ar pobloù vevañ en ur c’henemglev broadelour etrezo o c’halloud leuskel d’an denelezh da dremen hep harzoù.
Met an egos a chom c’hoazh, esperiñ a raimp an disterañ reuz.